Tuesday, June 26, 2012

Nyo Htet (Lann Thit Oo) - Articles

Nyo Htet (Lann Thit Oo) - Articles
ဂ်င္းေဘာင္းဘီ အျပာ
ညဳိထက္ (လမ္းသစ္ဦး)
ဇြန္ ၂၅၊ ၂၀၁၂

(၁)
က်ေနာ့္ကို ဗမာမိဘမ်ားမွ ဗမာျပည္မွာ ေမြးသည္။ က်ေနာ္သည္ ဗမာျပည္သားျဖစ္သည္။ က်ေနာ့္အသက္ ၄၀ ထဲ ေရာက္လာၿပီ ျဖစ္ေသာ္ လည္း ယခုထိတုိင္ ပုဆိုးေကာင္းေကာင္း မ၀တ္တက္။

(၂)
ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုကို ရွစ္တန္းေက်ာင္းသားဘ၀ႏွင့္ ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရသည္။ တြက္ၾကည့္ေတာ့ က်ေနာ့္အသက္ ၁၄ ႏွစ္။ ဆယ္ေက်ာ္ သက္အရြယ္ျဖစ္ေပမယ့္ ႏုိင္ငံေရးဆိုသည္က က်ေနာ့္ အေသြး အသားထဲသို႔ ဒုတ္ဒုတ္ထိ တိုး၀င္သြားသည္။ သမဂၢစိတ္ဓာတ္က တျဖန္းျဖန္း။ တိုက္ပြဲလမ္းကို တိုး၀င္ခဲ့သည္။ ဤသုိ႔ျဖင့္ အခ်ိန္သိပ္မၾကာ။ မိမိကုိယ္ကိုျပန္ၾကည့္ေသာ အခါ မဲနယ္ေတာင္တန္းေပၚက သူပုန္ေက်ာင္းသား။

က်ေနာ္ဟာ ကေလးစစ္သားမ်ားလား။ က်ေနာ္တို႔ရဲ႕ ရဲေဘာ္ႀကီး ဗိုလ္ဆန္နီေျပာသည့္စကားကို သတိရမိသည္။ “ပံုမွန္မဟုတ္တဲ့အေျခအ ေနမိုလို႔ ေတာ္လွန္ေရးဆိုတာေပၚလာတာ။ ဘယ္သူကမွ ကေလးစစ္သားမစုေဆာင္ေပမယ့္ ရွစ္ေလးလံုးအေရးေတာ္ပံုမွာ ကေလးေတြလည္း “မဆလ” ကို အလိုမရွိခဲ့တာပဲ။” ျဖစ္ပံုက ေဘာင္းဘီတိုေလးႏွင့္ ေက်ာင္းသြားေနတုန္း “မဆလ” က က်ေနာ့္ကုိ ေတာထဲေမာင္းပို႔ခဲ့သည္ဟု မွတ္တမ္းတင္ရမည္ျဖစ္သည္။ ပုဆိုးအစမ္း၀တ္စမွာပင္ ေတာခိုခဲ့ရေသာ သူပုန္ေက်ာင္းသား က်ေနာ္သည္ ေတာထဲေရာက္သည့္အခါ “ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္” ရဲ႕ စစ္ယူနီေဖာင္းကို၀တ္ရသည္။ ခံုခံုမင္မင္။ ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုး။ ေသနတ္ - အီေကြ႔မန္႔ - ျခံဳေစာင္ - မိုးကာ - ေက်ာ ပိုးအိပ္စာၾကည့္တုိက္။ က်ေနာ့္တြင္ ၀တ္စရာ ပုဆိုးမရွိ။ ထိုသို႔ျဖစ့္ ဆယ္စုႏွစ္ တခုထိတုိင္။

ၿပီးေနာက္ …။ တုိက္ခုိက္ေရးရဲေဘာ္တာ၀န္မွသည္ ဗဟို႐ံုးတာ၀န္မ်ားကို ေရႊ႕ေျပာင္းထမ္းေဆာင္ရသည္။ ျပန္ၾကားေရး - စည္း႐ံုးေရး - သု ေတသန။ ပုဆိုးအစမ္း၀တ္ခါစမွာ ေတာခိုလာၿပီး တိုက္ခိုက္ေရးရဲေဘာ္အျဖစ္ ေတာထဲတြင္ ႏွစ္အေတာ္ၾကာ ေနထုိင္လာခဲ့သည့္ က်ေနာ့္ အေနျဖင့္ ဗဟို႐ံုးတာ၀န္မ်ားကို ထမ္းေဆာင္သည့္အခ်ိန္တြင္လည္း ပုဆိုးမ၀တ္ျဖစ္။ ပုဆိုးမ၀တ္တက္ေတာ့။ စစ္ယူနီေဖာင္း ေဘာင္ဘီမွသည္ အရပ္၀တ္ေဘာင္းဘီသို႔ ေျပာင္းလဲ၀တ္ဆင္ခဲ့သည္။ အရပ္၀တ္ေဘာင္းဘီကို၀တ္ရသည့္အခါ က်ေနာ္အႀကိဳက္ဆံုးႏွင့္ ယေန႔ထိတုိင္ ခံုခံုမင္ မင္ စြဲစြဲျမဲျမဲ၀တ္သည့္ေဘာင္းဘီက “ဂ်င္း” ေဘာင္းဘီ။ “ဂ်င္း” ေဘာင္းဘီကိုက်ေနာ့္အၾကိဳက္ဆံုး။ အဲဒီ “ဂ်င္း” ေဘာင္းဘီမွာမွ အႀကိဳက္ ဆံုးအေရာင္က “အျပာ”။

(၃)
“ဂ်င္း” ေဘာင္းဘီဆို၍ သတိရစရာတခု ရွိသည္။ သံု႔ပန္း တပ္မေတာ္သားေလးတဦးႏွင့္ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားရဲေဘာ္မ်ားၾကားမွ “ဂ်င္း” ေဘာင္းဘီအေၾကာင္း။

က်ေနာ္ “ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္” မွာ ရဲေဘာ္အျဖစ္တာ၀န္ယူစဥ္ က်ေနာ္ကုိယ္တုိင္ပါ၀င္ခဲ့ရၿပီး သမုိင္းေၾကာင္းႏွင့္ စပ္ဆက္ေနသည့္ စခန္းေနရာ ၂ ေနရာရွိသည္။ ၁၉၉၁ ခုႏွစ္မ်ားေလာက္ဆီက ဖာပြန္ၿမိဳ႕နယ္ သံလြင္ျမစ္တေနရာရွိ “ဒါးဂြင္” ဆိုသည့္ေနရာကို က်ေနာ္ တို႔ေက်ာင္းသားမ်ားက ဗဟိုဌာနခ်ဳပ္တည္ေထာင္ၿပီးေနခဲ့သည္။ ထုိေနရာကိုလည္း “ဒါးဂြင္” မွသည္ “ေဒါင္းဂြင္” ဟု အမည္တြင္ေစခဲ့သည္။ ထုိ “ေဒါင္းဂြင္” ဌာနခ်ဳပ္တြင္ က်ေနာ့္ရဲ႕မိခင္တပ္ရင္းျဖစ္သည့္ အမွတ္ ၆၀၁ တပ္ရင္းအတြက္ တပ္တည္ေနရာေပးထားသည့္ ေနရာရွိသည္။ ထိုေပးထားသည့္ တပ္တည္ေနရာသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း ဂ်ပန္တြင္စစ္ပညာသင္ၿပီး ယိုးဒယားတြင္ တပ္မေတာ္ဖြဲ႔ကာ ဗမာျပည္ကို ၀င္ခဲ့စဥ္က စခန္းခ်ခဲ့သည့္ေတာင္ကုန္းျဖစ္သည္။

ေနာက္တေနရာက “ေလး၀ါး” စခန္း။ ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္ကိုစုေဆာင္းစဥ္က ဗကသမ်ားအဖြ႔ဲခ်ဳပ္မွ အလုပ္အမႈေဆာင္ ေကာ္မတီမ်ားလည္း ပါ၀င္ခဲ့သည္။ ထုိအလုပ္အမႈေဆာင္ေကာ္မတီ၀င္မ်ားထဲတြင္ ထိုအခ်ိန္က (ဗကသ) မ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမွဴးျဖစ္သည့္ “ဗိုလ္ရန္ႏုိင္” လည္း အပါအ၀င္ျဖစ္သည္။ က်ေနာ့္မိခင္တပ္ရင္း တပ္တည္ေနရာသည္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း စခန္းတည္ခဲ့သည့္ေနရာျဖစ္သလို “ေလး၀ါး စခန္း” သည္လည္း ထိုအခ်ိန္က ရဲေဘာ္သံုးက်ိပ္၀င္ (ဗကသ) မ်ားအဖြဲ႔ခ်ဳပ္ အတြင္းေရးမွဴး ဗိုလ္ရန္ႏုိင္ စခန္းတည္၍ ဖက္ဆစ္ဂ်ပန္မ်ားကို တုိက္ခဲ့သည့္ ေနရာျဖစ္သည္။

ထို “ေလး၀ါးစခန္း” ကို စတင္ဖြဲ႔တည္ခဲ့သည့္သူက ယခု “ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္” တြင္ “ဗဟိုစစ္ေကာ္မရွင္” အတြင္းေရးမွဴး တာ၀န္ယူ ထားသည့္ “ဗိုလ္ခင္ေက်ာ္” ျဖစ္သည္။ ဗိုလ္ခင္ေက်ာ္သည္ ေလး၀ါးစခန္းကို အလကားရခဲ့သည္မဟုတ္။ တုိက္ပြဲမ်ားျဖင့္ ေလး၀ါးစခန္းကို ရယူခဲ့ရျခင္းျဖစ္သည္။ ေလး၀ါးစခန္းတြင္ ေက်ာင္းသားေတြ တပ္စခန္းမခ်ႏုိင္ေရးအတြက္ ရန္သူစစ္အုပ္စုမွ အျပင္းအထန္ ထိုးစစ္ဆင္ခဲ့ၾက သည္။ ထုိထိုးစစ္မ်ားကို ၾကံ့ၾကံ့ခံရင္ဆုိင္ၿပီး ေလး၀ါးစခန္းကို တည္ေထာင္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ေလး၀ါးစခန္းကို တည္ေထာင္ခါစ။ တုိက္ပြဲမ်ားျပင္းထန္ေနစဥ္ တခုေသာတုိက္ပြဲတြင္ တပ္မေတာ္သားတဦးကို လက္ရဖမ္းဆီးရမိသည္။ သူတို႔ဘက္က ထိုးစစ္ဆင္၍ တုိက္ပြဲမ်ားျဖင့္ အေျခအေန႐ႈပ္ေထြးေနေသာ္လည္း လက္ရဖမ္းမိသည့္ သံု႔ပန္းတပ္မေတာ္သားရဲေဘာ္ကို မ သတ္။ အေစာင့္အေရွာက္မ်ားျဖင့္ ထားသည္။ က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္တြင္ လက္ရဖမ္းမိသည့္ သံု႔ပန္းတပ္မေတာ္သားမ်ားကို သတ္ရန္ ေပၚလစီမရွိေသာ္လည္း အဆင့္ဆင့္ေသာ တပ္မေတာ္သားမ်ားၾကား မွားယြင္းသည့္ ၀ါဒျဖန္႔မႈမ်ားေၾကာင့္ သံု႔ပန္းတပ္မေတာ္သား ေလးက ေၾကာက္ေနသည္။ သူ႔ကို သတ္လိမ့္မည္ဟုပင္ထင္ေနသည္။ အေစာင့္ရဲေဘာ္မ်ားမွ ထိုသံု႔ပန္းတပ္မေတာ္သားေလးကို သတ္ မည္မဟုတ္ေၾကာင္း မည္သို႔ပင္ေျပာေသာ္လည္း သူက သတ္လိမ့္မည္ဟုပင္ ထင္ေနသည္။ သံု႔ပန္းတပ္မေတာ္သားေလးက တငိုငိုတရီရီ။ ထုိအေျခအေနကို အေစာင့္ရဲေဘာ္မ်ားမွ တပ္မွဴးျဖစ္သည့္ ဗိုလ္ခင္ေက်ာ္ကို တင္ျပၾကသည္။

ဗိုလ္ခင္ေက်ာ္က သံု႔ပန္းတပ္မေတာ္သားေလးကို ထိန္းသိမ္းထားရာသို႔ သြားေရာက္စစ္ေဆးရေတာ့သည္။ ျဖစ္ပံုက ဗိုလ္ခင္ေက်ာ္က တုိက္ ပြဲတခုတြင္ ဒဏ္ရာရ၍ မ်က္လံုးတဖတ္ထုတ္ထားရသည့္လူ။ ဗမာစစ္စစ္။ အသားမဲမဲ ေထာင္ေထာင္ ေမာင္းေမာင္း။ သံု႔ပန္းတပ္မေတာ္ သားေလးက ဗိုလ္ခင္ေက်ာ္ကိုေတြ႔သည္ႏွင့္ ငိုေလေတာ့၏။ သံု႔ပန္းတပ္မေတာ္သားေလးကို အားေပးႏွစ္သိမ့္ရန္သြားသည့္ ဗိုလ္ခင္ေက်ာ္ ခမ်ာ ဘာလုပ္ရမည္မသိ။ ထုိသို႔ျဖစ္ေနစဥ္ သံု႔ပန္းေလး၏ အေျပာစကားေၾကာင့္ က်ေနာ္တို႔ရဲေဘာ္မ်ားအားလံုးၿငိမ္မိလ်က္သား။

“က်ေနာ့္ကိုသတ္မယ္ဆိုလည္း သတ္ပါဗ်ာ။ မသတ္ခင္မွာတခုေတာ့ ေတာင္းဆိုခ်င္ပါတယ္။ က်ေနာ့္ဘ၀မွာ တခါမွ “ဂ်င္း” ေဘာင္း ဘီမ ၀တ္ဖူးလု႔ိ သတ္မယ္ဆိုလည္း “ဂ်င္း” ေဘာင္းဘီေလးေတာ့ ၀တ္ပါရေစ။”

(၄)
ယခုအခ်ိန္္မွာ ထိုသံု႔ပန္းေလးက ICRC အစီအစဥ္ျဖင့္ ဥေရာပတေနရာမွာ အေျခခ်ေနထုိင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ သူ၀တ္ခ်င္ေနသည့္ “ဂ်င္း” ေဘာင္းဘီမ်ားကို ၀တ္၍ ေပ်ာ္႐ႊင္ေနေပလိမ့္မည္။

မၾကာေသးေသာကာလက သမၼတႀကီး ဦးသိန္းစိန္မွ သူ႔၏မိန္႔ခြန္းတခုတြင္ ေတာတြင္းရဲေဘာ္မ်ားကို ေသနတ္မ်ားအစား လက္ပ္ေတာ့မ်ား ကိုင္ေစခ်င္ေၾကာင္း ထည့္သြင္းေျပာၾကားသြားသည္။ ေကာင္း၏။ က်ေနာ္ကေတာ့ က်ေနာ့္အေတြ႔အၾကံဳျဖင့္ သမၼတႀကီးကို အၾကံတခုေပး ခ်င္ေနမိသည္။ သမၼတႀကီးအေနျဖင့္ ေတာတြင္းရဲေဘာ္မ်ားအား ေသနတ္မ်ားအစား လက္ပ္ေတာ့မ်ားေပးလိုသည့္ေစတနာကို ႀကိဳဆိုေသာ္ လည္း အမွန္တကယ္အေနျဖင့္ သမၼတႀကီးႏွင့္အနီးဆံုး တပ္မေတာ္သား အေယာက္စိတုိင္းကို “ဂ်င္း” ေဘာင္းဘီတထည္စိ ေ၀ငွေပးေစ ခ်င္သည္။ သမၼတႀကီးအေနျဖင့္ တပ္မေတာ္သားမ်ားကို ေပးေစခ်င္သည့္ “ဂ်င္း” ေဘာင္းဘီ၏ အေရာင္က .... “အျပာ”

မူရင္း
- http://www.facebook.com/notes/nyo-htet/%E1%80%82%E1%80%BA%E1%80%84%E1%80%B9%E1%80%B8%E1%80%B1%E1%80%98%E1%80%AC%E1%80%84%E1%80%B9%E1%80%B8%E1%80%98%E1%80%AE-%E1%80%A1%E1%80%BB%E1%80%95%E1%80%AC/375857429135916


Regards

AN

Tuesday, June 19, 2012

ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းႏွင့္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔ ေပၚေပါက္လာပံု



ဇြန္လ (၁၉) ရက္ေန႔ကို ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေမြးေန႔ဆိုတာ အားလံုးလိုလို သိၾကေပမဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔အျဖစ္ သိသူေတြ အင္မတန္ နည္းေနေသးတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ ၁၉၉၇ ခုႏွစ္ ဇြန္လ (၁၉) ရက္ေန႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ၅၂ ႏွစ္ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔က ထိုင္းႏိုင္ငံ ဘန္ေကာက္ၿမိဳ႔ရွိ ခ်ဴလာေလာင္ကြန္ တကၠသိုလ္မွာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေမြးေန႔ကို ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔အျဖစ္ ျမန္မာ့အေရး ေဆာင္ရြက္ေနေသာ အဖြဲ႔အစည္းမ်ားႏွင့္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ား ပူးေပါင္းၿပီး ျမန္မာ အမ်ိဳးမီးမ်ားေန႔အျဖစ္ စတင္ က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ တခ်ိန္တည္းမွာပဲ ျပည္တြင္းက NLD အဖြဲ႔ခ်ဳပ္မွာလည္း က်င္းပခဲ့ပါတယ္။ ေနာက္ႏွစ္ေတြမွာလည္း ျပည္ပေတြမွာ ဆက္လက္က်င္းပလာခဲ့ပါတယ္။ ယခုႏွစ္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ၆၇ ႏွစ္ေျမာက္ ေမြးေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ ျမန္မာႏုိင္ငံ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔ဟာ ၁၆ ႀကိမ္ေျမာက္ ရွိပါၿပီ။ ဒီႏွစ္က်ေရာက္တဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ရဲ့ ေမြးေန႔ကို သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀ ခုႏွစ္၊ ဇြန္လ (၁၉) ရက္ေန႔မွာ Alternative Asean Network on Burma မွ ထုတ္ေ၀တဲ့ ၅၅ ႏွစ္ေျမာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေမြးေန႔နဲ႔ ၄ ႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔ အထိမ္းအမွတ္အျဖစ္ ထုတ္ေ၀တဲ့ "ျမန္မာႏိုင္ငံမွ အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏အသံ" စာအုပ္ အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကိုယ္တိုင္ ေရးသားေပးပို႔သည့္ အမွာစကားကို ကူးယူေဖၚျပၿပီး ၁၆ ႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔နဲ႔ ၆၇ ႏွစ္ေျမာက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္၏ ေမြးေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳလိုက္ပါတယ္။ အေပၚကပံုက ပထမႀကိမ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔ကို ခ်ဴလာေလာင္ကြန္ တကၠသိုလ္မွာ က်င္းပစဥ္က ျမန္မာ့အမ်ိဳးသမီး သမဂၢမွ တက္ေရာက္သည့္ ကိုယ္စားလွယ္ ႏွစ္ဦး ျဖစ္ပါတယ္။

<iframe width="420" height="315" src="http://www.youtube.com/embed/CLQZA-ZTVwI" frameborder="0" allowfullscreen></iframe>

 
၄ ႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔ အထိမ္းအမွတ္ အတြက္ ထုတ္ေ၀တဲ့ စာအုပ္အတြက္ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ေပးပို႔ေသာ အမွာစကား


အခု က်မရဲ႕ေမြးေန႔ခ်ိန္ခါမွာ ဒီလိုက်မတို႔ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ႔ ေျပာႏိုင္ေအာင္ လုပ္ေပးတဲ့သူမ်ား အားလံုးကို ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ ဒီအခ်ိန္အခါကို က်မတို႔အခြင့္ေကာင္းယူၿပီး ေျပာစရာရွိတာ ေျပာရမွာပါ။ ျမန္မာႏိုင္ငံတြင္းမွာဆိုရင္ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သြားလာပိုင္ခြင့္၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာဆိုပိုင္ခြင့္နဲ႔ ေဆြးေႏြးပိုင္ခြင့္မရွိတဲ့အခါက်ေတာ့ က်မတို႔ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားနဲ႔ ဆက္သြယ္ဖို႔ဆိုတာ မလြယ္ပါဘူး။ အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွာဆိုလို႔ရွိရင္ ဒီလိုပါပဲ။ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာဆိုျခင္း၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆက္သြယ္ျခင္း၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေဆြးေႏြးျခင္း၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႔ဆံုျခင္းဆိုတာေတြဟာ အင္မတန္မွ ခက္ခဲပါတယ္။ ဒါေတ္လြတ္လပ္လပ္ ေျပာဆိုျခင္း၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ဆက္သြယ္ျခင္း၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေဆြးေႏြးျခင္း၊ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေတြ႔ဆံုျခင္းဆိုတာေတြဟာ အင္မတန္မွ ခက္ခဲပါတယ္။ ဒါေပမဲ့လဲ က်မတို႔ဟာ ဒီလိုလြတ္လပ္မႈေတြအတြက္ ႀကိဳးစားေနတာ ျဖစ္ပါတယ္။

က်မတို႔ႏိုင္ငံရဲ့ ဒီမိုကေရစီအေရးဟာ ႏိုင္ငံေရးသက္သက္ မဟုတ္ဘူး။ လူထုအေရးျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အထူးသျဖင့္ က်မတို႔ရဲ႕ အမ်ိဳးသမီးေတြကို နားလည္ေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီလိုေျပာျခင္းဟာ အမ်ိဳးသားေတြက နားလည္ၿပီးသားထင္လို႔ ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူး။ အမ်ိဳးသားေတြဟာ နားလည္ဖို႔ မလိုဘူးလို႔ ထင္လို႔လဲ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီလိုက်မရဲ႕ ေမြးေန႔အခ်ိန္ခါမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြကို က်မအာရံုျပဳခ်င္လို႔ ျဖစ္ပါတယ္။ က်မတို႔အခု ျမန္မာႏိုင္ငံမွာဆိုရင္ ဒီမိုကေရစီအတြက္ ရုန္းကန္ခဲ့တာဟာ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္သြားပါၿပီ။ အဲဒီ ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္အတြင္း ရုန္းကန္မႈထဲမွာဆိုရင္ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ့ က႑ဟာ ဘယ္ေလာက္အထိ အဓိကက်တယ္ဆိုတာ က်မေတြ႔ျမင္ခဲ့ရပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြ စိတ္ခိုင္မာမွသာလွ်င္ မိမိတို႔နဲ႔ သက္ဆို္င္တဲ့အမ်ိဳးသားမ်ားက ႏိုင္ငံေရးေသာ္လည္းေကာင္း၊ လူမႈေရးေသာ္လည္းေကာင္း တက္တက္ၾကြၾကြ ထိထိေရာက္ေရာက္ လုပ္ႏိုင္တယ္ဆိုတာ ျမင္ရပါတယ္။ က်မတို႔ရဲ့ ဒီမိုကေရစီအတြက္ လႈပ္ရွားေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အမ်ားႀကီးပဲ အနစ္နာခံပါတယ္။

မၾကာခင္ကဆိုရင္ သူ႔ရဲ႕သားအဖမ္းခံသြားခဲ့ရတဲ့ အမ်ိဳးသမီးႀကီးတေယာက္နဲ႔လဲ က်မေတြ႔ခဲ့ပါတယ္။ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးႀကီး ႏွစ္ေယာက္ဟာ စိတ္ခ်င္းသေဘာခ်င္း အတူတူပါပဲ။ မိမိတို႔ ကေလးေတြ လုပ္ေနတာမွန္တယ္၊ အမ်ားရဲ့ေကာင္းက်ိဳးအတြက္ လုပ္ေနတဲ့ကိစၥမို႔လို႔ ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ လက္ခံမယ္၊ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ရင္ဆိုင္မယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ဓါတ္ရွိပါတယ္။ မိန္းကေလးရဲ့ အေမဟာဆိုရင္ သူ႔သမီးေလး မသြားခင္မွာလိုက္တယ္၊ အေမ့ေၾကာင့္မို႔လို႔ေတာ့ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္က လက္မွတ္ထိုးၿပီး ထြက္တဲ့အျဖစ္ အျဖစ္ပါေစနဲ႔လို႔ မွာလိုက္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာကေတာ့ အေမ့ကိုငွဲ႔ၿပီး ကိုယ္လုပ္သင့္ လုပ္ထိုက္တဲ့ကိစၥကို မလုပ္ပဲ မေနပါနဲ႔လို႔ ေျပာလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒီလို စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြေၾကာင့္ ဒီမိုကေရစီ လႈပ္ရွားမႈဟာ အဖိႏွိပ္အခ်ဳပ္အခ်ယ္ေပါင္း မ်ားစြာၾကားထဲက အရွိန္အဟုန္ မေလွ်ာ့သြားပဲနဲ႔။

ဒီႏိုင္ငံမွာတင္မက ဒီကမၻာႀကီမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈရဖို႔၊ ေအးခ်မ္းမႈရဖို႔ဆိုတာ အမ်ိဳးသမီးေတြက အမ်ားႀကီး လုပ္ေပးဖို႔လိုပါတယ္။ ႏိုင္ငံတကာမွာ ၿငိ္မ္းခ်မ္းမႈမရွိဘူး၊ လံုျခံဳမႈမရွိဘူး၊ စီးပြားေရးတိုးတက္မႈ မရွိဘူး၊ က်န္းမာေရး၊ ပညာေရးတိုးတက္မႈမရွိဘူးဆိုရင္ အဓိကခံရတာ အမ်ိဳးသမီးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ က်မတို႔အမ်ိဳးသမီးမ်ားဟာ မိမိတို႔ရဲ့ မိသားစုအေရးနဲ႔ ႏို္င္ငံ့အေရးကို ခြဲျခားလို႔ မရဘူးဆိုတာကို နားလည္ဖို႔လိုပါတယ္။ အဲဒီ နားလည္မႈရွိတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြလည္း ရွိတယ္ဆိုတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား က်မတို႔ေတြ႔ျမင္ခဲ့ရလို႔ အင္မတန္မွ အားတက္ခဲ့ရပါတယ္။

ေနာက္ က်မတို႔ႏိုင္အတြင္းမွာ ၿငိမ္းခ်မ္းမႈ ရွိဖို႔၊ စည္းလံုးညီညြတ္မႈ ရွိဖို႔ဆိုတာလဲ အမ်ိဳးသမီးမ်ားကေန ဦးေဆာင္ၿပီး လုပ္ေပးဖို႔ လိုပါတယ္။ က်မတို႔ ႏိုင္ငံအတြင္းမွာဆိုရင္ တိုင္းရင္းသား ညီအစ္ကို ေမာင္ႏွမမ်ားစြာ ေနၾကပါတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီလိုတိုင္းရင္းသားမ်ား အခ်င္းခ်င္း နားလည္မႈရွိဖို႔၊ ညီညြတ္မႈရွိဖို႔၊ တဦးေပၚတဦး ခင္ခင္မင္မင္ ေမတၱာ ေစတနာထားႏိုင္ဖို႔အတြက္ အမ်ိဳးသမီးေတြက အမ်ားႀကီးလုပ္ေပးႏိုင္ပါတယ္။ အမ်ိဳးသမီးအခ်င္းခ်င္းဆိုရင္ နားလည္မႈအမ်ားႀကီး ရွိပါတယ္။ ကေလးမ်ားအတြက္ ပူတာ မြန္မိခင္တေယာက္ျဖစ္ေစ၊ ကရင္မိခင္တေယာက္ျဖစ္ေစ၊ ဗမာမိခင္တေယာက္ ျဖစ္ေစ၊ ခ်င္းမိခင္တေယာက္ ျဖစ္ေစ၊ မိခင္မ်ားက ကေလးမ်ားအတြက္ စိုးရိမ္တာ ပူပန္တာေတြဟာ တေယာက္နဲ႔တေယာက္ နားလည္မႈ ရွိၾကပါတယ္။ အေျခခံ နားလည္မႈေတြအေပၚမွာ က်မတို႔ကေနၿပီး ႏိုင္ငံအတြက္ ညီညြတ္မႈကို တည္ေဆာက္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္။

ဒီေတာ့ က်မတို႔ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ႏိုးၾကားတက္ၾကြေစခ်င္ပါတယ္။ စိတ္ဓါတ္ခိုင္မာေစခ်င္ပါတယ္။ ခိုင္မာၿပီးသား စိတ္ဓါတ္ေတြကို ပိုၿပီးခိုင္မာေအာင္လို႔ ျပဳစုပ်ိဳးေထာင္ေစခ်င္ပါတယ္။ က်မတို႔ရဲ႕ လူမႈေရးအသိုင္းအ၀ိုင္း၊ ႏိုင္ငံေရး အသိုင္းအ၀ိုင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးမ်ား မပါ၀င္လို႔ မျဖစ္ဖူးဆိုတဲ့ အသိကိုလဲ စြဲစြဲျမဲျမဲ ႏွလံုးသြင္းထားေစခ်င္ပါတယ္။ ဒီႏိုင္ငံမွာ အားလံုးဟာ နည္းနည္းေလးေတာ့ လုပ္ေပးႏိုင္တာ ရွိတာပါပဲ။ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရးအတြက္ လူတိုင္းဟာ နည္းနည္းေလး၊ နည္းနည္းေလး တေယာက္စီ လုပ္ေပးမယ္ဆိုရင္ က်မတို႔လိုခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္ကို အျမန္ဆံုးေရာက္မွာပါ။ က်မတို႔လိုခ်င္တဲ့ ပန္းတိုင္ဆိုတာဟာ ျပည္သူအားလံုးအတြက္ လံုျခံဳမႈ၊ ေအးခ်မ္းတည္ၿငိမ္မႈေပးမဲ့ ပန္းတိုင္ျဖစ္ပါတယ္။ အဲဒါေၾကာင့္မို႔ ဒီပန္းတိုင္ေရာက္ဖို႔အတြက္ကို က်မတို႔ ျမန္မာႏိုင္ငံက အမ်ိဳးသမီးမ်ား အားလံုးကေနၿပီးေတာ့ ၀ိုင္း၀န္းကူညီၾကပါလို႔ က်မေမတၱာရပ္ခံခ်င္ပါတယ္။

ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။

ေအာင္ဆန္းစုၾကည္


သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀၊ ဇြန္လ ၁၉ ရက္ေန႔မွာ က်ေရာက္တဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ (၅၅) ႏွစ္ေျမွာက္ေမြးေန႔ နဲ႔ (၄) ႀကိမ္ေျမာက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ဳိးသမီးမ်ားေန႔ အထိမ္းအမွတ္ထုတ္ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးမ်ားအသံ စာအုပ္အတြက္  ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ကိုယ္တိုင္ ေရးသား ေပးပို႔သည့္ အမွာစကားျဖစ္ပါတယ္။


မိမိပိုင္ဆိုင္သမွ် အရာအားလံုးကို စြန္႔ခြာၿပီး အမိျမန္မာျပည္အတြက္ လာရာက္ စြန္႔လႊတ္အနစ္နာခံၿပီး ခက္ထန္မာေက်ာ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္သူေတြ စိုးမိုးတဲ့ အာဏာရွင္စနစ္ကို ဒီမိုကေရစီစနစ္ျဖစ္လာေအာင္ ဦးေဆာင္မႈေပးေနတဲ့ ျမန္မာေရာ ကမာၻပါေလးစားယံုၾကည္ခံရတဲ့ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္တေယာက္ သက္ေတာ္ ရာေက်ာ္ရွည္ပါေစ။ ေပ်ာ္ရႊင္စရာ ေမြးေန႔အခ်ိန္အခါျဖစ္ပါေစ။
အတိတ္က ၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတဲ့ ခါးသီးတဲ့ အနိ႒ာရံု အေတြ႔အၾကံဳ အားလံုးမွ လံုး၀ကင္းစင္ လြတ္ေျမာက္ၿပီး ဒီေန႔ အသက္ ၆၇ ႏွစ္ေမြးေန႔မွသည္ မိမိကိုယ္တိုင္၊ မိမိမိသားစု၊ မိမိတိုင္းျပည္အတြက္ လိုရာဆႏၵမွန္သမွ် အားလံုးျပည့္၀ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

 

(အမ်ိဳးသမီးေန႔ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရးနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ဓါတ္ပံုတခ်ို႔ကို ဆက္လက္ ၾကည့္ရႈႏိုင္ပါတယ္။)


၁၉၉၈ ခုႏွစ္၊ ဂ်ီနီဗာရွိ ၅၄ ႀကိမ္ေျမာက္ လူ႔အခြင့္အေရး ေကာ္မရွင္မွာ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသမီးအခြင့္အေရး ခ်ိဳးေဖါက္ခံရမႈ တင္သြင္းသည့္ အဖြဲ႔



၁၉၉၉ခု၊ ဇြန္လ (၁၉) ရက္ေန႔ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔ အခမ္းအနား ၿပီးစဥ္ အမ်ိဳးသမီးမ်ားႏွင့္ ကေလးမ်ား အမွတ္တရ၊ Christian Youth Centre, Bangkok

သကၠရာဇ္ ၂၀၀၀၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔ ျဖစ္ေျမာက္ေရး ေကာ္မရွင္အဖြဲ႔၀င္မ်ား အမွတ္တရ၊ ျမန္မာေက်ာင္းသားမ်ားစခန္း၊ မနီလြိဳင္ရြာ၊ ရတ္ခ်္ပူရီ၊


၂၀၁၀ ခု ဇြန္လ ၁၉ ရက္ေန႔က တင္တဲ့ပို႔စ္ကို ေန႔စြဲျပန္ျပင္ၿပီး ဒီႏွစ္အတြက္ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔ အထိမ္းအမွတ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္အတြက္ ေမြးေန႔ဆုေတာင္းကို  ျမန္မာ့အမ်ိဳးသမီးသမဂၢ BWU က မဆူးပြင့္ရဲ့ ျမန္မာႏိုင္ငံ အမ်ိဳးသမီးမ်ားေန႔ ျဖစ္ေပၚလာပံု သမိုင္းကို ေျပာထားတဲ့ DVB အင္တာဗ်ဴးနဲ႔ ေပါင္းၿပီး ျပန္တင္လိုက္ပါတယ္။ 

ရႊင္လန္းခ်မ္းေျမ့ၾကပါေစ