ကုိဗဟိန္းမွသည္ ေက်ာ္ကုိကိုအထိ (၂၂) ‘ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ေပၚထြန္းလာျခင္း’

ကုိဗဟိန္းမွသည္ ေက်ာ္ကုိကိုအထိ (၂၂)
‘ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ေပၚထြန္းလာျခင္း’
ေအာင္ေဝး
စက္တင္ဘာ ၆၊ ၂၀၀၉

၁၉၈၈ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၁၈)ရက္ စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းလုိက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ႏုိင္ငံေတာ္ ၿငိမ္ဝပ္ ပိျပားမႈ တည္ေဆာက္ေရး အဖြဲ႔ (နဝတ)ကို ဖြဲ႔စည္းလုိက္ပါတယ္။  ရွစ္ေလးလံုး လူထုအံုၾကြမႈႀကီးမွာ မဆလ တစ္ပါတီ စနစ္ ဖ်က္သိမ္းၿပီး ပါတီစံု ဒီမုိကေရစီ ေပၚေပါက္ေရးဆိုတဲ့ ေက်ာင္းသားနဲ႔ ျပည္သူေတြရဲ႕ ေတာင္းဆုိခ်က္ကို မလြန္ဆန္ႏုိင္တဲ့ နဝတ ဟာ ပါတီစံု အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပြဲ က်င္းပေပးမယ္၊ ႏုိင္ငံေရး ပါတီေတြ တည္ေထာင္ႏုိင္တယ္လုိ႔ တုိင္းျပည္ကို ေၾကညာလုိက္ပါတယ္။

အဲဒီ နဝတ အာဏာသိမ္းၿပီးစ အခ်ိန္ဟာ ျမန္မာ့ႏုိင္ငံေရးမွာ အလြန္ အေရးပါတဲ့ အခ်ိဳးအေကြ႔ႏွစ္ခု ျဖစ္ေပၚခဲ့ပါတယ္။ တစ္ခုက ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုမွာ တုိက္ပဲြဝင္ခဲ့တဲ့ ေက်ာင္းသားေတြ ေသာင္းခ်ီၿပီး ေတာခုိသြားၾကတဲ့ အခ်က္ ျဖစ္ပါတယ္။  ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ အတိုက္အခံ ပါတီေတြ ျဖစ္လာမယ့္
အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) နဲ႔ တုိင္းရင္းသား ပါတီေတြ ေပၚထြက္လာျခင္းပါပဲ။

စစ္တပ္က အာဏာ သိမ္းလုိက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ေက်ာင္းသားေတြ အမ်ားအျပားဟာ ထုိင္း-ျမန္မာ နယ္စပ္၊ တရုတ္-ျမန္မာနယ္စပ္၊ တုိင္းရင္းသား လူမ်ိဳးစု လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမ အသီးသီးကို ကူးေျပာင္း ေရာက္ရွိသြားၾကပါတယ္။

ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုအတြင္းမွာ ဖြဲ႔စည္းခဲ့တဲ့ ဗကသမ်ား အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ဟာ သမုိင္းက ေတာင္းဆိုတဲ့အတုိင္း အဲဒီအခ်ိန္မွာ အသြင္သဏၭာန္ သံုးမ်ိဳးနဲ႔ ဆက္လက္ လႈပ္ရွားခဲ့တာပါ။ ပထမ အသြင္သဏၭာန္က ဗကသဟာ ျပည္တြင္းမွာ ေျမေအာက္ UG အေနနဲ႔ ဆက္လက္ ေမာင္းႏွင္ဖုိ႔ ျဖစ္တယ္။ ဒုတိယ အသြင္သဏၭာန္က လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမိုကရက္တစ္ပါတီ ဆိုၿပီး ျပည္တြင္းမွာ တရားဝင္ ႏုိင္ငံေရးပါတီ ေထာင္ၿပီး ရပ္တည္ဖုိ႔
ျဖစ္တယ္။

တတိယ အသြင္သဏၭာန္ အေနနဲ႔ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး နယ္ေျမကုိ ေရာက္သြားၾကတဲ့ ေက်ာင္းသားေတြက ျမန္မာ ႏုိင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားမ်ား ဒီမိုကရက္တစ္ တပ္ဦး (မကဒတ) ABSDF ဆုိၿပီး ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ကုိ ထူေထာင္လိုက္ၾကတာပါပဲ။

ေက်ာင္းသားေတြဟာ မတူျခားနားတဲ့ အေျခအေနမွာ မတူ ျခားနားတ့ဲ ပုံသဏၭာန္ေတြနဲ႔ ၈ ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးကုိ ဆက္လက္ ေမာင္းႏွင္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခ့ဲၾကတယ္။ တုိက္ပဲြရဲ႕ ပုံသဏၭာန္ ဘယ္လုိ ကဲြကဲြ တုိက္ပဲြရဲ႕ ဦးတည္ခ်က္ ဘုံ ရည္မွန္းခ်က္ကေတာ့ စစ္အာဏာရွင္စနစ္ ျဖဳတ္ခ်ေရးပဲ ျဖစ္တယ္။ အဓိက အတုိက္အခံ ပါတီႀကီး ျဖစ္လာတ့ဲ အမ်ိဳးသား ဒီမုိကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ (NLD) ကုိ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ စက္တင္ဘာလ (၂၇) ရက္ေန႔မွာ ထူေထာင္လုိက္ပါတယ္။

မကဒတ (ABSDF) ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ကုိေတာ့ ၁၉၈၈ ခုႏွစ္၊ ႏုိဝင္ဘာလ(၁) ရက္ေန႔ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမမွာ ထူေထာင္ခဲ့တာ ျဖစ္တယ္။

ေက်ာင္းသားနဲ႔ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရး ဆက္စပ္ ပတ္သက္မႈဟာ ျမန္မာ့ ႏိုင္ငံေရး သမိုင္းမွာ လြန္ခဲ့ေသာ ႏွစ္ေပါင္း မ်ားစြာ ကတည္းက ရွိေနခဲ့တာပါ။

၁၉၆၂ ခုႏွစ္ ဆဲဗင္းဂ်ဴလိုင္ အေရးအခင္းမွာ ဗကသ ဥကၠဌ ကုိသက္၊ ဗကသ အေထြေထြ အတြင္းေရးမွဴး ကုိတင္ထြန္း၊ တကသဥကၠဌ ကုိဗေဆြေလး စသည္ျဖင့္ ဗကသ၊ တကသ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပား လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးထဲ ကူးေျပာင္းသြားခဲ့တဲ့ အစဥ္အလာ ရွိပါတယ္။

၁၉၇၄ ဦးသန္႔ အေရးအခင္းမွာ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ခ်င္းတုိင္းရင္းသား ကိုတင္ေမာင္ဦး အပါအဝင္ ေက်ာင္းသားေတြ ေတာခိုသြားခဲ့ၾကတယ္။ ေတာထဲမွာ ပါလီမန ္ဒီမုိကေရစီ ပါတီ (PDP)၊ ကရင္ အမ်ိဳးသား အစည္းအရံုး (KNU) တုိ႔နဲ႔ တိုင္ပင္ေဆြးေႏြးၿပီး ဥကၠဌ ကိုတင္ေမာင္ဦး ေခါင္းေဆာင္တဲ့ စစ္အာဏာ ရွင္ဆန္႔က်င္ေရး လက္နက္ကုိင္ ေက်ာင္းသား သမဂၢကုိ ဖြဲ႔စည္းခဲ့ၾကဖူးပါတယ္။

ဒါေပမဲ့ ကိုတင္ေမာင္ဦးဟာ ၿမိဳ႔ျပ လူထု တိုက္ပဲြ ေဖာ္ေဆာင္ေရး အတြက္ ရန္ကုန္ကို ျပန္ဝင္အလာ ၁၉၇၆ခုႏွစ္၊ မႈိင္းရာျပည့္ အေရးအခင္း မတုိင္ခင္ တစ္ရက္ အလုိမွာ အဖမ္းခံရၿပီး အင္းစိန္ေထာင္ထဲမွာ ႀကိဳးေပးခံခ့ဲရပါတယ္။

ကုိတင္ေမာင္ဦး က်ဆံုးသြားၿပီးတဲ့ေနာက္ စစ္အာဏာရွင္ ဆန့္က်င္ေရး လက္နက္ကုိင္ ေက်ာင္းသားသမဂၢ လည္း ၁၉၇၈မွာ PDP နဲ႔ အတူ အားနည္း ေပ်ာက္ကြယ္သြားခဲ့ရပါတယ္။

သို႔ေသာ္ ေနာင္ (၁ဝ)ႏွစ္ ၾကာတဲ့အခါ ရွစ္ေလးလံုး အေရးေတာ္ပံုႀကီး အၿပီးမွာေတာ့ ကမၻာေပၚမွာ ဘယ္အမ်ိဳးသား ႏိုင္ငံေတာ္မွာမွ ေပၚေပါက္ခဲ့ဖူးျခင္း မရွိတဲ့ ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္ ဆိုတာ ျမန္မာႏိုင္ငံ သမိုင္းမွာ ထူးျခားစြာ ေပၚေပါက္လာခဲ့ပါေတာ့တယ္။

၁၉၆၂ခုႏွစ္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ အာဏာသိမ္းၿပီးေနာက္ ေက်ာင္းသားေတြ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရးထဲ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ၾကေပမဲ့ ေက်ာင္းသားမ်ားရဲ႕ လက္နက္ကိုင္ ေတာ္လွန္ေရး အခန္းက႑ အေနနဲ႔ သိသာ ထင္ရွားတဲ့ အေနအထားမွာ မရွိခဲ့ပါဘူး။

ဒီလုိပဲ ကုိတင္ေမာင္ဦးတို႔ ဖြဲ႔စည္းခ့ဲတဲ့ စစ္အာဏာရွင္ စနစ္ ဆန္႔က်င္ေရး လက္နက္ကိုင္ ေက်ာင္းသား သမဂၢဟာလည္း သက္ဆုိး မရွည္ခ့ဲပါဘူး။ အခု ၁၉၈၈ ရွစ္ေလးလုံး အေရးေတာ္ပုံႀကီးက်ေတာ့မွ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးဟာ တစ္ခန္း တစ္က႑ အေနနဲ႔ သိသာ ထင္ရွားလာ တာျဖစ္တယ္။

တကယ္ကေတာ့ ျမန္မာ့ႏိုင္ငံေရးသမုိင္းမွာ သမိုင္းက ေတာင္းဆိုလို႔ ေပၚထြက္လာတဲ့ ေက်ာင္းသား တပ္မေတာ္ရဲ႕ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးဟာ စစ္ပဲြသက္သက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးဟာ စစ္ပြဲပံုစံနဲ႔ ဆင္ႏႊဲေနတဲ့ လူထုလႈပ္ရွားမႈ တုိက္ပြဲပဲ ျဖစ္ပါတယ္။

ျပည္တြင္းမွာေတာ့ ေရြးေကာက္ပဲြ အႀကိဳကာလ ၁၉၈၉ ခုႏွစ္ထဲမွာ နဝတ အစုိးရက မတ္လ အတြင္း ကိုမင္းကိုႏိုင္၊ ကုိကုိႀကီးတုိ႔ အပါအဝင္ ဗကသ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ အမ်ားအျပားကုိ မတရား ဖမ္းဆီးၿပီး ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္ေတြ ခ်မွတ္လုိက္ပါေတာ့တယ္။

နဝတ ဟာ တစ္ဖက္မွာ ပါတီစံု အေထြေထြ ေရြးေကာက္ပဲြ က်င္းပေပးမယ္လုိ႔ ကတိ ေပးထားၿပီး တစ္ဖက္မွာေတာ့ တရားဝင္ ထူေထာင္ထားတဲ့ ႏိုင္ငံေရး ပါတီေတြကုိ မတရား ဖိႏွိပ္ ခ်ဳပ္ခ်ယ္ေနတဲ့ အခ်ိန္ပါ။

အဲဒီ အေျခအေနၾကားမွာ လူ႔ေဘာင္သစ္ ဒီမုိကရက္တစ္ ပါတီကို ဦးေဆာင္ ထူေထာင္သူလည္းျဖစ္၊ ဗကသ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္လည္းျဖစ္တဲ့ ကုိမိုးသီးဇြန္ လက္နက္ကုိင္ ေတာ္လွန္ေရးကုိ ကူးေျပာင္းဖို႔ ၁၉၈၉ခုႏွစ္ ဧၿပီလ (၂၁)ရက္ေန႔မွာ ေတာခိုသြားခဲ့ပါေတာ့တယ္။

၁၉၉ဝ ေမလ (၂၇)ရက္ ေရြးေကာက္ပဲြမွာေတာ့ အမ်ိဳးသား ဒီမိုကေရစီ အဖြဲ႔ခ်ဳပ္ NLD အႏုိင္ရခဲ့ေပမဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲၿပီးလုိ႔ရက္ေပါင္း (၆ဝ)အတြင္း အာဏာ လႊဲေပးမယ္ဆိုတဲ့ နဝတရဲ႕ကတိ မတည္တဲ့ အတြက္ NLD က ၁၉၉ဝ ဇူလိုင္လထဲမွာ ဂႏၵီခန္းမ ညီလာခံ က်င္းပခ့ဲပါတယ္။ ဒါကို နဝတ က ၁/၉ဝ အမိန္႔
ထုတ္ျပန္ၿပီး ေရြးေကာက္ပဲြ ရလဒ္ကို မ်က္ကြယ္ ျပဳလိုက္ပါေတာ့တယ္။

ဒီလုိႏုိင္ငံေရး အက်ပ္အတည္းၾကားမွာ လူ႔ေဘာင္သစ္ ပါတီဟာ ေျမေပၚမွာ တရားဝင္ ပါတီ အျဖစ္နဲ႔ ဆက္လက္ ရပ္တည္လုိ႔ မရေတာ့တဲ့အတြက္ ၁၉၉ဝ ႏုိဝင္ဘာလထဲမွာ လြတ္ေျမာက္နယ္ေျမကုိ ပါတီလုိက္ ကူးေျပာင္းခဲ့ရပါေတာ့တယ္။

ဒီေန႔ဆိုရင္ ဗကသ ေက်ာင္းသား ေခါင္းေဆာင္ေတြ ျဖစ္တဲ့ ကုိမင္းကုိႏိုင္၊ ကိုကုိႀကီးတုိ႔ ၈၈ မ်ိဳးဆက္ ေက်ာင္းသားေတြ နအဖ ရဲ႕ အက်ဥ္းေထာင္ အသီးသီးမွာ ႏွစ္ရွည္ ေထာင္ဒဏ္ေတြ က်ခံေနရၿပီး၊ ဗကသ ေမြးထုတ္ေပးလုိက္တဲ့ မကဒတ (ABSDF) ေက်ာင္းသားတပ္မေတာ္နဲ႔ လူ႔ေဘာင္သစ္ ပါတီတုိ႔ဟာလည္း
ေတာ္လွန္ေရးအႏွစ္ (၂ဝ)တုိင္ခဲ့ၿပီ မဟုတ္ပါလား။ ။
[ မူရင္း - RFA ]